29 września, w upalne jesienne popołudnie, spotkaliśmy się w Nowej Gdyni, by podyskutować o relacjach między sztuką a naturą.
W pierwszej części wieczoru zebrani mogli wysłuchać wykładu prof. Aleksandry Mańczak, zatytułowanego „Sztuka wobec natury”. Pani profesor pokazała na sugestywnych przykładach ogrom zniszczeń, jakie człowiek wyrządził przyrodzie, następnie omówiła twórczość kilku wybitnych przedstawicieli nurtu ekologicznego w sztukach plastycznych. Na zakończenie zaprezentowała swoją twórczość, bardzo ciekawie pokazując źródła inspiracji.
W dyskusji pojawiło się pytanie o kryteria estetyczne w ocenie tego rodzaju twórczości. Pytanie tym ciekawsze, że niektóre z pokazywanych prac estetyzują przerażające w gruncie rzeczy obrazy (np. zdjęcia Chrisa Jordana, dokumentujące zagładę ptaków na atolu Midway).
W drugiej części wieczoru (już znacznie chłodniejszej) na tarasie restauracji wystąpił zespół Paprykalaba, który zaprezentował przygotowywanie instrumentów z warzyw: fletów z marchewki, bębna z arbuza, kapusty do „skreczowania”. Następnie z udziałem publiczności sympatyczna grupka muzyków wykonała kilka piosenek. Ich występ należy oceniać w kategorii żartu, a nie sztuki muzycznej. W kontekście wykładu ten żart staje się jednak jakąś propozycją. Może zamiast ogromnych scen z kilkoma tirami sprzętu nagłośniającego powinniśmy stawiać na koncerty ludzi grających na tym, co maja wokół siebie?
29 września zapraszamy o godz. 17.00 zapraszamy na wykład „Wobec natury” prof. Aleksandry Mańczak (ASP). To będzie wstęp do innego wyjątkowego wydarzenia tego wieczoru. Orkiestra Paprykalaba zagra …
KONCERT NA WARZYWACH
Profesor Aleksandra Mańczak (1948, Bydgoszcz) to artystka intermedialna, która zajmuje się także teorią i krytyką sztuki.
Studia w ASP w Łodzi na Wydziale Tkaniny. Od 1983 jest kierownikiem Pracowni Tkaniny Unikatowej, a od 1995 – profesorem.
Doradca amerykańskiego czasopisma „Leonardo” (Journal of the International Society for the Arts, Sciences and Technology), w którym często publikuje.
Od lat 70. pasjonuje się fotografią oraz instalacją. Od 1975 roku realizuje cykl Faktury i struktury (technika czarno-biała i kolorowa), przedstawiający fragmenty pejzaży.
W latach 80. tkała gobeliny oparte na fotograficznych pierwowzorach. W 1977 i 1984 wykonała serię zdjęć Sytuacje niezwykłe i odbicia, a w latach 1986-87 Ołtarze fotograficzne – czarno-białe fotografie pejzaży (formą nawiązujące do ołtarzy średniowiecznych), z motywami spalonych torfowisk i oblodzonych traw. W 1989 roku brała udział w wystawie Spojrzenia – Wrażenia. Fotografia polska lat 80-tych ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi. W latach 90. tworzyła serie instalacji Arboretum. Brała także udział w Międzynarodowym Biennale FLEXIBLE – Pan European Art w 1993 i 1996 roku (Niemcy, Holandia, Anglia i Polska).
W 1995 powstała seria monumentalnych fotografii o ekologicznym i dokumentalnym charakterze Obrzeża i peryferie, a w 1998 roku seria Sfera bardzo intymna – nic na sprzedaż, w której prywatność rodzinnych starych fotografii połączona została na zasadzie kolażu o surrealnym znaczeniu.
Jej wszechstronne prace fotograficzne oraz instalacje zaprezentowane zostały na dużej wystawie monograficznej Aleksandra Mańczak. Pamięć obrazów w Muzeum Sztuki w Łodzi (1999).
Od początku XXI wieku artystka z dużymi sukcesami zajmuje się problematyką obrazu cyfrowego (cykl Mury polskie, Płoty polskie), w którym posługuje się fotomontażem o wyrafinowanej warstwie symbolicznej, poruszającej problem zagrożenia, a nawet zniszczenia wartości humanistycznych. Uzyskuje też interesujące efekty kolorystyczne i perspektywiczne, z wyczuciem i umiarem korzystając z możliwości graficznych komputera, który służy jej podkreślaniem waloru fotograficzności.
Prace Aleksandry Mańczak odnajdziemy w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Instituto de Cultura W Morelia (Meksyk), Savaria Muzeum w Szombathely (Węgry), Riddoch Art Gallery w Mout Gambier (Australia) oraz ZABO w Norymberdze.
Orkiestra Warzywna Paprykalaba (Warszawa)
Członkowie orkiestry swoje instrumenty wykonują własnoręcznie z warzyw. Ich muzyka to eksperyment polegający na poszukiwaniu dźwięków, jakie można wydobyć z nietradycyjnego materiału.
Uczestnictwo w orkiestrze warzywnej nie wymaga wcześniejszego przygotowania muzycznego, a ponieważ instrumenty zrobione są samodzielnie z taniego, tymczasowego tworzywa-warzywa, Paprykalaba pozwala rozwijać potencjał muzyczny (i aktorski) każdemu chętnemu.
Paprykalaba nawiązuje do twórczości ukraińskiej kapeli Perkalaba, będącej pierwszą i główną inspiracją dla warszawskiego zespołu.
Sobota, 29 września, godz. 17.00
Stacja Nowa Gdynia, Zgierz, Sosnowa 1
Wstęp wolny
Zapraszamy!
