Paweł Sołtys jako Pablopavo gra z zespołem, który nazwał Ludziki. Paweł Sołtys jako pisarz o ludzikach (według terminologii Leśmiana – o ludzieńkach), czyli zwykłych ludziach z peryferyjnej dzielnicy napisał zbiór opowiadań. Mikrotyki to 22 krótkie opowiadania z wyrazistymi bohaterami, sugestywnie zarysowanym tłem, napisane niebanalnym językiem. Ktoś z Państwa szybko przewertował spis treści i chce mnie ...

Tak się ostatnio składa, że na polskich scenach króluje dramaturgia niemieckojęzyczna – Austriacy, Niemcy, a także Szwajcarzy. Szwajcarzy? Znacie jakiegoś szwajcarskiego dramaturga oprócz Friedricha Dürrenmatta i Maxa Frischa? No to poznajcie Lukasa Bärfussa, autora Seksualnych neuroz naszych rodziców, którą to sztukę wystawił właśnie w łódzkim Teatrze im. Jaracza Waldemar Zawodziński. To znakomity, wieloznaczny tekst, którego ...

Znowu jakaś rozrywka. Znowu jakiś pop. Nie przeczytałem prawdopodobnie 80% książek, które uważa się za kanon literatury. Nie obejrzałem 80% filmów, które uważa się za kamienie milowe kina. Jestem kulturalnym leszczem, osłem, a może nawet łosiem. I jeszcze do tego piszę recenzje na SNG Kultura. Gorzej już nie mogliście trafić. Ale mogliście trafić na kogoś, ...

Nie oglądaliście od dawna żadnego genialnego albumu fotograficznego? Pędźcie koniecznie do kin na Zimną wojnę! Redaktor Naczelny pisał już o filmie Pawlikowskiego. Wszyscy już wcześniej pisali, a ja poszedłem do kina jako ostatni, przeczytawszy uprzednio wszystkie recenzje i wywiady, żeby móc udawać, że zjadłem wszystkie rozumy. Poszedłem, i zachwyciłem się. Ale nie jako widz kinowy. Przede ...

Ten tytuł może się kojarzyć z antyporadnikiem zachowania się przy stole albo z jakąś biografią Casanovy. W rzeczywistości Jak zwierzę Charlesa Fostera jest to książka z serii Eko Wydawnictwa Poznańskiego. Podtytuł Intymne spotkania z naturą wyjaśnia wiele, ale nie wyjaśnia wszystkiego. Albowiem jest to pozycja naprawdę niezwykła – niezwykła z racji metody pisarskiej autora. Charles ...

Jako niewyrobiony parweniusz nie słucham jazzu. Inne proste gatunki muzyczne – proszę uprzejmie, jakieś rapy czy reggae, coś co buja i wali rytmem po głowie, coś co łupie i basuje pierwotnym łupaniem, oczywiście. Słucha się. Zniosę nawet disco polo, majteczki w kropeczki, jej piękne czarne oczy. Ale jazzu słucham tylko z przypadku, jak go akurat ...

Ten film zbiera znakomite recenzje, ten film się podoba. A nawet jeśli nie do końca się podoba, to i tak nie wypada zgłaszać zastrzeżeń, bo za poprzedni film Oscar, a teraz nagroda w Cannes. Ja jednak odważnie daję mu (tylko?) cztery gwiazdki na sześć. No dobrze, po powtórnym obejrzeniu daję mu cztery i pół na ...

Piekło to inni – napisał kiedyś francuski egzystencjalista. Inni ludzie – dodaje Dorota Masłowska swoją nową książką. Inni ludzie to rapowana epopeja o nieudanej jakiejś cywilizacji, wbrew tytułowi dziwnie znajomej. Utwór o matce i ojczyźnie, o siostrze, dziewczynie i kochance, o dziewczyny koleżance, o osiedlowej przewalance. Macabre dance // po polsku… się tu mówi, a ...

Okładka najnowszej książki mistrza prozy brytyjskiej wygląda jak nadruk na bombonierce. Nie, żeby było w tym coś wyjątkowego. Na okładce wcześniejszej powieści Juliana Barnesa pt. „Poczucie kresu” przedstawiony jest uschnięty liść. Najwyraźniej wydawca nie mógł zrobić nic choć odrobinę mniej banalnego. Nie miał wyjścia, ciekawszy pomysł na obwolutę spowodowałby, że słupki sprzedaży poszybowałyby w dół, ...

Aktorstwo wysokiej próby i scenografia wyciśnięta z teatru jak cytryna. Bardzo dobre przedstawienie, naprawdę wyjątkowo dopracowane w każdym detalu, choć sam dramat hm… budzi wątpliwości. Thomas Bernhard trochę pojechał po bandzie. Po bandzie Germanów pojechał. Teatr Jaracza niespodziewanie wpuszcza widzów w swoje kazamaty, prowadzi czarnymi jak noc korytarzami. Przechodzimy obok stanowiska suflera i lin do podciągania dekoracji do obskurnego salonu, ...