Jesień w naszej galerii upłynie pod znakiem tradycyjnego malarstwa.
Otwarta 11 października wystawa prac Daniela Cybuli daje okazję do obejrzenia olejnych pejzaży i pastelowych szkiców krajobrazu, malowanych przez artystę na plenerach w górach Hiszpanii i nad polskim morzem.
W rozmowie prowadzonej podczas wernisażu nasz gość przyznał, że jego malarstwo ewoluuje od realizmu w stronę fantastyki i symbolizmu. Nowsze prace, które można zobaczyć w drugiej części wystawy, poprzez niezwykłe oświetlenie i wprowadzenie znaczących motywów, takich jak sznury, drabiny, rzeczy owinięte tkaniną, są już nie tylko przedstawieniem, ale i interpretacją świata.
Daniel Cybula jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Wernisaż zgromadził spore grono osób związanych zawodowo ze sztuką, którzy żywo komentowali obejrzane prace.
Więcej o wystawie prac i malarstwie Daniela Cybuli można dowiedzieć się z zapowiedzi napisanej specjalnie na tę okazję przez Marię Kępińską:
Malarstwo Daniela Cybuli, usytuowane na pograniczu rzeczywistości i wyobraźni, zawiera wartości znaczące dla powszechnego doświadczania bycia człowieka w świecie.
Artysta, choć znajduje się na początku swojej twórczej drogi, podjął trudne wyzwanie poszukiwania sposobu określenia przez sztukę miejsca jednostki na tle jej pokolenia we współczesności.
Świadczy o tym cykl prac malarskich, wykonanych wodoodpornym tuszem, w sepii, w zróżnicowanych odcieniach brązu i bieli, z wykorzystaniem szybko nakładanych kolejnych warstw laserunkowych. Tematem tych obrazów jest zepchnięcie na dno egzystencji, spętanie, ograniczenie, uwiązanie, pragnienie uwolnienia się z pułapki więzienia.
Atmosfera samotności i osaczenia (podobnie jak w Beckettowskim „Wyludniaczu”) wynika z zastosowania symboli: głęboka studnia, drabiny prowadzące do jej wylotu, jasne światło jednoznacznie kojarzą się z dążeniem do wydostania się, ucieczką od cierpienia.
Symbolika prac dotyczy również osobistej sytuacji twórcy i wiąże się także z jego marzeniem,by w malarstwie oddać niezwykłe związki jawy i snu, sens rzeczy codziennych i nieprawdopodobnych rojeń sennych fantazji.
Realizm i nadrealizm jednocześnie występują w obrazach artysty ukazujących opakowane przedmioty. Obwiązana sznurami, zawinięta w miękki, pofałdowany materiał jakaś bryła, sugerująca prostopadłościenną formę, namalowana w błękitach, unosząca się w przestrzeni, jest nie tylko rozstrzygnięciem warsztatowych malarskich problemów, jakie stawiają zestawienia błękitów i szarości, nie tylko złożoną refleksją nad ludzkim życiem, ale też nawiązaniem i przetworzeniem sztuki Christo, Claudio Bravo. Jest sugestią, jak dalece w dobie postmodernizmu sztuka, będąc najwyższym dziedzictwem dokonań kultury, stała się jednocześnie bagażem, ciężarem, balastem, z którym musi się zmagać każdy współczesny artysta.
Próbując określić swój indywidualizm twórczy, Daniel Cybula uprawia także klasyczne gatunki malarstwa: pejzaż i martwą naturę. Otwarte pejzaże nasyca kolorem i światłem, przestrzenie wypełnia subtelnymi grami plam barwnych, starannie dobierając kolorystyczne gamy do tematów. Interesujące łódzkie pejzaże, malowane z okien pracowni, o wąskich kadrach widzenia, obrazują Łódź w czasie „malarskiej godziny”, postrzeganą okiem pustelnika. Dominują tu: ściany budynków, cienie kominów, zacieśniona perspektywa, łączenie efektów malarskich z elementami efektów graficznych i rysunkowych, nastrój pewnej melancholii narzucający poczucie izolacji, odosobnienia.
Daniel Cybula, sięgając do tradycji malarstwa, pojmuje jego nowoczesność jako zrozumienie przez sztukę tego, co szczegółowe i odnalezienie w jednostkowości prawdy o tym, co powszechne.
Malarstwo pozwala artyście ukazać rolę przeżyć oraz indywidualnej świadomości w relacjach z powszechnym, ogólnoludzkim doświadczeniem.
Daniel Cybula
Urodzony w Skierniewicach w 1978 r.
Studia w latach 1998-2003 na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi.
Dyplom w 2004 r. w Pracowni Malarstwa prof. Mariana Kępińskiego, aneks w Pracowni Technik Wklęsłodrukowych prof. Krzysztofa Wawrzyniaka.
Obecnie asystent w macierzystej pracowni malarstwa.
Od 2007 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków; w latach 2004-2005 członek Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Twórców „Wiklina”;związany z wytwórnią filmów animowanych „Se-ma-for”, od 2005 do 2007 r. pracował przy reżyserowanej przez Kamila Polaka ”Świtezi” oraz przy oscarowym projekcie Susie Templeton „Piotruś i wilk”.
Brał udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych, między in.:
– w wystawie pokonkursowej „Promocje 2005” w Legnicy, Galeria Legnica,
– wystawie malarstwa „Drogi Twórcze” w galerii Art. Fabrik, Wuppertall, 2006 r.,
– pokonkursowej wystawie finalistów VI Triennale Rysunku Współczesnego
„Lubaczów 2008”’
– wystawie prac malarskich wykonanych na potrzeby filmu animowanego „Świteź”: Zgierz – „Stacja Nowa Gdynia” (czerwiec 2008) ,
Muzeum Narodowe w Krakowie – Oddział „Kamienica Szołayskich” (listopad 2008)
Skierniewice – biurowiec BIS (grudzień 2008),
– wystawie prac asystentów Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi, Mała Galeria w Nowym Sączu ( czerwiec 2009)
– wystawie absolwentów Pracowni Malarstwa prof. Mariana Kępińskiego – „Pracownia 71”, Miejska Galeria Sztuki „Willa”, Łódź (czerwiec-sierpień 2009).
Wyróżniony podczas I Międzynarodowego Biennale Obrazu „QUADRO-ART” w Łodzi,
Muzeum Historii Miasta Łodzi, 2007 r.
Stacja Nowa Gdynia, wystawa od 11 października 2009r.
Wstęp wolny