Na polskie sceny farsy importujemy z Anglii, a dramaty z Austrii. By się o tym przekonać, wystarczy zajrzeć do repertuaru – choćby Teatru im. S. Jaracza. W drugiej połowie stycznia Austriacy są na afiszu dwanaście razy. Bernhard (dwie sztuki), Jelinek i Turrini – egzotyczny tercet skandalistów jest wyjątkowo atrakcyjny dla polskich reżyserów. Może to moda, ...

Lech Majewski to jeden z najoryginalniejszych polskich artystów. Reżyser filmowy, teatralny i operowy, twórca videoartu, pisarz, kompozytor. Właśnie ukazał się jego Pejzaż intymny. Podtytuł książki „Rozmowy autobiograficzne o świecie i o sztuce” jest nieco mylący, sugeruje bowiem, że mamy do czynienia z wywiadem. Tymczasem można tu najwyżej mówić o rozmowie Majewskiego z samym sobą albo ...

Jak niesamowicie trudno jest interpretować klasykę! Strasznie ciężkie zadanie. Bo zgodzimy się przecież wszyscy, że Agahta Christie to klasyka, prawda? Mam jej prawie wszystkie (siedemdziesiąt dwie) książki i prawie wszystkie przeczytałem. Większość „kto zabił” zdążyłem już zapomnieć. Ale tych najważniejszych zapomnieć się nie da – Dziesięciu Murzynków (tytuł niepoprawny politycznie, zmieniono na I nie było ...

Jeśli lubią państwo farsy, polecam Wszystko w rodzinie Roya Cooneya w Teatrze Powszechnym. Jeśli państwo tego gatunku nie lubią, jest okazja, by się do niego przekonać. Reżyser Giovanny Castellanos, scenograf Wojciech Stefaniak i aktorzy Powszechnego skonstruowali precyzyjnie działającą maszynkę do rozśmieszania. Komedia omyłek, kłamstw i przebieranek, trochę pieprznych dowcipów, a w bonusie aluzje do problemów ...

Sztukę Franka Wedekinda Przebudzenie wiosny wystawił ze studentami IV roku Wydziału Aktorskiego łódzkiej Szkoły Filmowej Jakub Kowalski. Efekty ich wspólnej pracy można obejrzeć w Teatrze Studyjnym – najbliższy spektakl 14 stycznia. Pierwsze zaskoczenie spotyka widzów już przed wejściem na widownię – okazuje się bowiem, że kobiety i mężczyźni wpuszczani są do sali oddzielnie. Przewidziano dla nich ...

Jestem coraz bardziej sceptyczny wobec filmów, którym większość recenzentów przyznaje maksymalną liczbę gwiazdek. W najlepszym przypadku spełniają rozbudzone nadzieje, na ogół jednak w jakimś stopniu rozczarowują (z kolei filmy z jedną gwiazdką zaskoczyć mogą jedynie pozytywnie). I co potem napisać o tych recenzenckich faworytach? Starasz się pochwalić – piszesz to, co wszyscy, krytykujesz – wychodzi ...

Niestety, to będzie mizoginiczny, seksistowski, rasistowski, okropny wpis i to do tego jeszcze z pozycji marudzących. Tak że lepiej przerwijcie czytanie, zanim zaczniecie się denerwować. Wpis będzie dotyczył fotografii. Już nie ma dzikich plaż. Już nie ma gołych bab w kalendarzu Pirelli. Gołe baby już nie wrócą (chyba). Ale widać czas prezesów chętnych powiesić sobie akt ...

Ciekawe jest już samo wydawnictwo. Nazywa się Dowody na Istnienie – jak tytuł książki Hanny Krall. Wydaje reportaże, przypomina wybitne książki literatury non-fiction, ma też w swoim portfolio serię czeską. Reportaż i literatura czeska? Tak, za tym przedsięwzięciem musi stać Mariusz Szczygieł. Dowody na Istnienie właśnie wydały reportaż Olgi Gitkiewicz Nie hańbi, książkę o pracy ...

To miało być wydarzenie teatralne sezonu – na zakończenie Roku Awangardy Jerzy Stuhr wyreżyserował w Teatrze Nowym Szewców Witkacego. To miało być wydarzenie sezonu, ale – niestety – nie było. A może było? Wszak wydarzeniem sezonu jest to, co za wydarzenie sezonu uznaje publika, zagwazdrany jej wszawy gust – jak mawiał Czeladnik II. Tak jak ...

Serce czy jądro? Ten iście hamletyczny wybór nasz wieszcz rozstrzygnął na niekorzyść serca – puszcze litewskie bada się po jądro gęstwiny. Być może za jego przykładem klasyczne tłumaczenie conradowskiego opowiadania nosi tytuł Jądro ciemności, choć w oryginale mamy Heart of Darkness (Któż zbadał dżungli Konga przepastne krainy?) Ale i Serce ciemności znalazło swego piewcę – ...